_Devamı- (:...“Sam misafirlerimize odalarını göster ve temiz kıyafetler
ver.” Dedi. Sam ise küçük bir baş hareketi ile onayladı. Tanya kendi
kırallığına yavaşça ilerliyordu. Sonunda yerine oturdu ve bana döndü. Bu: gitme
zamanın geldi demekti. Sam bana bakıp döndü ve yürümeye başladı. Bende onu
takip ediyordum…
Dans salonundan
çıktık ve kapılar arkamızdan yavaşça kapandı. Sam asansöre doğru ilerliyordu.
Onu takip edip içeri girdim. 3. Kata gidiyorduk. Bu iyiydi çünkü; 10 katlı
ferah dizayn edilmiş bu devasa tabuttan hemen kaçabilirdim. Kapılar kapandı.
İçerisi sessizdi. Asansör yavaşça aşağıya iniyordu. İleriye bakıyordum. Acaba
mark ve Larrye ne olmuştu?
Onları bulmak istiyordum ama ortalıkta başıboş dolaşmakta
saçmalık olurdu. Tek bildiğim zemin katta olmalarıydı. Tabi bizden sonra bir
yere gitmedilerse…
Sonunda 3. kata
vardık. Kapılar açıldı. Dışarı çıktım. Sam tam arkamdaydı. Bir iki adımdan
sonra durdum. Sonuçta yolu o biliyordu. ;Benim önden gitmem anlamsız olurdu.
Durup ona döndüm ama o bana bakmadan yürümeye devam etti. Kaşlarımı kaldırdım.
Sanki 5 yaşındaki bir çocuğun afra tafrasını takınmıştı. Karanlık koridorda
yavaşça yok oluyordu. Dönüp bakmadı bile. Sanki geleceğimden emindi. Haklıydı.
Hızlı adımlarla ona yetişmeye çalışıyordum. Burada tek kalmaktansa Samı çekmek daha
anlamlıydı. Koridorun ortasına geldiğimizde oldan bir kapı açtı. Kapı numarası
83tü. 83 mü? Daha 3. kattaydık ve oda numarası 83 müydü? Burada kaç oda vardı
böyle…
Kapıyı açıp girmem
için kenara çekildi.. İçeri girip hemen ışığı yaktım ve ona döndüm. Ondan
faydalanmak kötü bir yoldu ama bir şekilde Larry ve Markın durumunu
Öğrenmeliydim…
“Sam senden bir…”
“Ben mark ve Larrye gidip bakarım. Merak etme sonra gelir
nasıl olduklarını söylerim.”
Dedi ve
koridorda yürümeye başladı. Nasıl olur da önceden bir şeylerin farkına
varabilir. Bazı vampirlerin değişik fazladan
gelişmiş hisleri olurdu. Sanırım bu da öyle birşeydi. Artık Sami göremiyordum
ve kapıyı kaptım. İçerisi tipik otel odasıydı.
Çift
kişilik bir yatak ve komidin de siyah eski model bir telefon. Acaba çevir
tuşunun karşısında kim vardı? Acil kan bankası mı?
Hah… Ya da ‘ canlı yeminizi nasıl istersiniz? Esmer ve
sarışın bulunmaktadır… Yeni ürünümüz Asyalı erkekler. Tatları leziz…’
8.BÖLÜM Artık başım
ağrıyordu. Yatağa oturdum. Tanya… Tanya… Tanya… Ne yapmayı planlıyordun seni
sürtük!
Yatağın başucunda beyaz bir şey vardı. Elime
aldım ve kaldırdım.
“Hadi ama kaçıncı yüzyılda yaşıyoruz…”
Elimde bilmem
kaçıncı dönemin kadınlarının giydiği o geceliklerden vardı.(Tarihim hiçbir zaman
iyi olmamıştı) Her yerinden fırfırlar uçuşuyordu ve boyuda bir hayli uzundu.
Elbise göğüs altından sıkmalıydı ve oradan da açılarak devam ediyordu. Eteği
kat-kat kumaşlardan oluşmuştu ve çok transparandı. Ama bu ince kumaşlar
üst-üste binince farklı bir hava oluşturuyordu. Gayet hoştu tabi giymediğim
sürece. Sonra derin bir nefes aldım. Üstümdeki insan ve peri kanın karışımı çok
burun sarsıcıydı. Bu nefes karar almamı kolaylaştırdı. Elbiseyi de alıp
tuvalete girdim. Tuvalet duvarlarının yarısına kadar siyah mermerler döşeliydi.
Çok çarpıcı bir ışığı vardı. İçerideki ayaklı küvet ise bu havayı sürdürüyordu.
Eteği ve beyaz bulüzümü çıkarıp lavaboya attım. Sonrada
soğuk suyu açtım. Kan lekelerini en iyi çıkarma yolu tazeyken soğuk suydu. Bunu
bana Kelvan öğretmişti. Onu özlüyordum. Bir süre yarı çıplak bir şekilde klozet
kapağını indirip tuvalete oturarak geçirdim. Sonra südyenime baktım. Oda
kanlıydı. Parmağımla südyenin süngerine bastırdım. Bunun yapmamla beraber
iğrenç bir sesle küçük köpükler oluşturarak dışarı kan çıktı. Harika içindeki
sünger bile kana doymuştu!
Son
dakikada banyo yapmaya karar verdim. Südyenimi ve kilodumu çıkarıp diğer kanlı
kıyafetlerin yanına yolladım. Ama sonra giyecek başka çamaşırımın olmadığını
hatırladım. Kilodumun üstündeki küçük kandamlacıklarını yıkadım. Çamaşırı
yırtarcasına sıkıp suyunu çıkardım ve bir kenara koydum. En azından kurumasını
bekliye bilirdim. Küvete sıcak suyu doldurdum ve içine girdim. Bu çok
rahatlatıcıydı. Vücudumdaki arılar biraz olsun arka plana atılmıştı. Sonun da
bu keyfi duşla sonlandırdım ve o fırfır çılgını elbiseyi üstüme geçirdim.
Südyenimin mantık sınırlarını da zorlayıp kurumasını ummuştum ama tabikide yine
mantık kazandı. Neyse ki bu elbisenin üstü büstiyer gibiydi Ve bayağı kalındı.
Yani içime südyen giymediğimi anlamak için kafanı dekolteden içine sokman
gerekirdi ve ben birinin buna yapmasına izin vermezdim. Kilodum ise neredeyse
kurmuştu. Tanrıya şükür ince pamuklu kilotlar hayat kurtarıyordu. Bu hafif
nemliliği aldırmadan kilodumu giydim. Etrafta kilotsuz dolaşmayacak kadar
hanımefendi biriydim.
Bu
sırada kapı çaldı. Ne yapmam gerekiyordu? Dost mu düşman mı? Ah ben ne
saçmalıyordum. Burada dostum bile yoktu. Koşup ayakkabımın güvencesinde
saklanan silahımı kaptım ve kapının deliğinden dışarı baktım. Sam. Kilidi açıp
kapıyı araladım. Tabi istese kapıyı kırıp beni altında ezebilecek kadar
kuvvetli biriydi ama bu onu yapmayacak kadar kibar biri gibiydi.
“Arkadaşın gayet iyi. Voodoocu kadın yaralarının önemli
kısmını iyileştirmiş bile. Şu aşağı peri ise onu bırakmamakta ısrarcı. Ona
kalması için bir oda teklif ettik ama o arkadaşının yanındaki sedyede yatmakta
kararlı…”
Vay
be Larrynin sözünü tutması çok korkutucuydu. Yani kendi türündeki insanları
öldürmeye bir yarı peri birde insan geliyor ve sen onlara yardım ederek vampir
partisinin içine giriyorsun. Üstüne üstelik sözlerini tutup sadık oluyor. Bize
bağlanması ise kabul edilemez bir şey.
Ben bunları söylerken Sam hızlıca beni
süzdü. Evet, bende bu geceliği kabullenemiyordum.
“Sana temiz iç çamaşırları getirebilirim… Belk…”
Sözünü bitirmesine
fırsat vermeden kapıyı yüzüne kapattım. Tanrım utancımdan ölüyordum. Nefes al
ver… Nefes al ver.
“Önce bir hanımefendiyle nasıl konuşulur onu öğren! Senden
bir şey istediğim yok git buradan !”
Bunları yüzüne
bakmadan söylemek daha az aşağılayıcıydı.
“Bir teşekkürde yeterdi…” Bunları o kadar zor duymuştum ki
beklide söylememişti. Ama gittiğinden emin olunca ve kapıyı kilitlemeyi de
unutmadan odada turlamaya başladım.
Bu hanımefendi terimi de nerden çıkmıştı hem! Uh… Tamam, her
neyse artık. Unut gitsin. Bir vampirin südyen giymediğini fark edip bunu yüzüne
söylemesinden daha önemli işlerim var.
Bir gece. Sadece
bir gece kalacaksın. O kadar büyütme Naly. Üstelik Voodoocu kadın Markın yaralarını
da iyileştirmiş. Voodoocu mu? Burada Voodoocu’nun ne işi vardı ki? Neyse.
Neyse. Yatağa oturdum.
Dinlenmeliydim değil mi?
Acaba Markın yanına gitsem mi?
Peki ya yolda bir şey olursa?
Tanya buna kızar mı?
İyide dışarıda
dolaşmamla ilgili bir şey demedi değil mi?
Peki ya Mark? Odada
bana söylediği onca şey?
“OF !” Kendimi yatağa bıraktım ve Yatağın üstünü kaplayan o
tülü bulmayı umdum. Ama orda gördüğüm tavanda asılı durarak bana bakan küçük
bir kız çocuğu oldu.
(Devam edicek 
) 
Cuma Mart 05, 2010 2:23 am
: 