----KAN LEKESİ---- (artık kanlı isimler kullanmaktan vaz geçmeliyim) :D

tamam yaparız sana bir güzellik cnm...
ama başka hikayelerede geçebilirim...

hadi ama dadlı etrafında bu kadar yakışıklı dönerken aşık olmamak mümkün mü!!
Hiç devam etmedim ama şimdi başlıycam...Bakalım neler olacak! dı!-dı!-dıvvv!!!

( ve belenen an- her ne kadar kısa olsada daha fazla sabırsızlandırmayıp ondan kokuyım dedim )





Arka kapıyı açtım ve
Larryle Markın bindiğinden emin olu kapadım. Bense ön koltuğa oturacaktım.
Tanya’nın buraya gelmediğini biliyordum. O bir yere gelmezdi her şey ona giderdi.
O yüzden arkaya oturmama gerek yoktu. Öne oturup her şeyin yolunda gideceğine
emin olmak istiyordum. Kapıyı açıp içeri girdim ve kapadım. Daha yeni
oturmuştum ki şoför gazı kökledi. Hemen kemeri bulup taktım. Ölümden kaçarken
onun soğuk kucağına düşmek istemiyordum. Adama dönüp baktım. Ten rengi açıktı.
Saçları omzuna kıvırcık iplikler halinde iniyordu. Altın da kot pantolon
üstünde de siyah bir gömlek vardı. Tipik vampir işte…


Arabanın camları
karartılmıştı. İçeri görmek imkansızdı. Dışarıyı görmekse çok zordu. Tabi benim
süper ötesi vampir gözlerim yoktu. O yolu görüyorsa benim için de bir sorun
yoktu. Nereye gittiğimizi bilmiyordum ama ev olmadığından emindim. Tanyanın
huzuruna çıkacaktım. Sevimli kuzenim! Muhtemelen bana perileri neden
halletmediği mi soracaktı. İşleri o verirdi bense temizlerdim. Tanya bu ucubik
dünyaya daha yakındı ve suçluları o belirleyip yönetimini güçlendirirdi. Bense
onun pis işlerini yapan ve ölümüne muhtaç duyduğu kişiydim. Bu beni rahatsız
edebilirdi ama onun dışında ne iş yapabilirdim ki? Garsonluk mu? Yoksa bir
markette kasiyer mi? Ah hayır ben işimi seviyordum.


İşimi yapamamıştım.
5 periden sadece 1’i gitti. Daha önce böyle bir şey olmamıştı yani nasıl tepki
vereceğini bilmiyordum. Üstüne üstelik birini yanımda götürüyordum. Diğer
üçüyse kayıplara karıştı.


Başıma ağrılar
giriyordu. Elimi anlıma dayayıp ovuşturdum. Hayır, bu da işe yaramıyordu. Tek
istediğim uzun ve dinlendirici bir uyku… Yanımda ki vampir derin bir nefes aldı
ve bana döndü…


“Kim etrafa bu kadar kan kokusu yayacak kadar ağır yaralı?”


Vampirler arasında değişik iletişimler ve davranışlara şait
olmuştum. Bunlar her ne kadar benim için anlamsız olsa da onlar birçok işi
böyle hallediyordu. Ona baktım. Cevap vermedim. Bu: Ben senin gibi aşağı ve
değersiz bir vampirle konuşacak biri değilim. Yerini bilip çeneni kapa ve
patronunu çağır. Etrafta benle konuşabilecek en değerli şey o…-demekti.


Hah bazen bu tür şeyler hoşuma gidiyordu. Çene yormaktansa
sadece bir bakışla işi halletmiştim. Bunu oda anladı ve yola geri döndü.
Tenyanın mabedine varana kadar da ağzını açmadı…


Araba Şehrin
merkezinde ama inanılmayacak derecede ıssız kalan bir caddeye girdi. Burası
Tanyanın kişisel alanıydı ve buraya girebilenler canlı yem ya da hizmetçi
oluyordu. Yolun sonunda sokağı kapatan
Büyük bir otel vardı. Otel yolu tamamen kapatıp çıkmaz sokağa çevirmişti. Yolda
yavaşça ilerliyorduk. Sanki sevimli şoförümüz etrafımızda ki dehşeti ve soğuk
ölümü bize tekrar –tekrar hatırlatmak istiyordu. Sokakta birçok küçük bar
vardı. Loş ışıklandırmalar karanlıkta ki yaratıkları gizliyordu. Etrafta ki her
göz arabayı izliyordu. İçerisinin görünmediğini biliyordum ama bu yinede
korkutucuydu. Araç sonunda otelin önünde ki küçük havuzlu göbekte durdu. Klasik
otel girişiydi ama o otellerde her an karanlıkta üstünüze atlayacak yaratıklar yoktur.
Araba durunca kemerimi çözüp kapıyı açtım. Dışarısı daha da serinlemişti ve
mini etek ısınmama hiçte yardımcı olmuyordu… Çevredeki canlılar her ne kadar
umursamıyor görünmeye çalışsa da hepsinin bizi izlediğinden emindim. Gidip arka
kapıyı açtım. Mark acı içinde kıvranıyordu. Başını Larrynin omzuna yaslamıştı.
Yüzü ter içindeydi rengiyse daha da açılmıştı. Üstünde derin olsalar da ölümcül
kesikler yoktu ama bu yararın sayısı 10 u bulunca kan kaybı doğal oluyordu.


Larry “sizinle gelmemi istediğinden emin misin?” diye sordu…


“Saçmalama… Seni açık büfe niyetine burada bırakamam bizimle
geliyordun” dedim. Sonuçta buradakiler onun işini 2 dakikada bitirirdi ve bana
bu kadar yardım etmiş birine böyle bir şey yapamazdım.

güvenli yerdeler mi? Vampir; kurt adam , peri ve ne olduğu belirsiz karanlık bir sokaktalar ve güvendeler mi...Hah güvenli anlayışın çok hoş...

ya böyle sıkıştırırım adamı...
Yanlız aklımda bir şeyler dönüyo ama kesin bir sonuca varmadım...Yani bundan sonrası benim içinde büyük bir bilinmez...

işte bu iyi bir anlaşma... belki daha önce bile koyabilirim...

-DEVAM-

. Larry Marka yardım ederek onu arabadan çıkardı. Kapıyı
kapatır kapatmaz araba hareket edip hızla sokağın karanlığında kayboldu. Larryle ben Markı omuzlayıp otel kapısına
doğru ilerliyorduk. Otelin beyaz dış mermeri kararmıştı. Dışarı bakan ve 4
basamaktan oluşan küçük kare teras vardı. Terasın üstünde duran beton tavanı
ise yine beyaz mermerden oluşan 2 büyük sütun tutuyordu. Otelin dışarı bakan birçok
odasında ışık yanıyordu ama her pencere kan kırmızısı perdelerle örtülmüştü.
Otelin büyük ahşap kapıları sonuna kadar açıktı. Bizi mi bekliyorlardı yani?



Herneyse içeri girdik. Daha sonra 2 iri adam kapıları
arkamızdan kapadı. İçerisi loş bir lobiye geliyordu. Duvarlarda dizili lambalar
vardı ve bir tek onlar yanıyordu. Yerde boydan boya uzanan kırmızı ve bordo
tonları taşıyan kirli bir halı vardı. Tanyanın bu kadar pis olduğunu bilmezdim.
Önümüzde merdivenler uzanıyordu ve bu otel 10 katlıydı. O kadar merdiveni mark
çıkamazdık asansöre yöneldik. Yürürken yanımıza dişi bir vampir yaklaştı.
Üzerinden şık bir gece elbisesi vardı. Uzun sarı saçları yarım toplanmıştı.
Dudaklarına açık pembe bir ruj sürmüştü. Göz kapaklarındaysa boyanmış gibi
abartılı pembe bir fardı… ıyy…



Onun bize
yaklaştığını görünce durduk. Çok yavaş hareket ediyordu. Topuklu
ayakkabılarıyla tıpkı podyumda yürür gibi kırıtıyordu. Sonunda yanımıza vardı…



“Tanya küçük arkadaşınla ilgilenmesi için birini ayarladı…”
dedi. Sesi yeterince küstahçaydı. Şimdiden bu u kadından nefret etmeye
başlamıştım. Ama Markı tek yollayamazdım kan içindeydi ve etrafta vampirler
tıpkı avlarını sıkıştırmış köpekbalıkları gibi dolanıyordu. Sanırım Larry
sıkıntımı anladı ve…



“Ben onla giderim…” dedi. Başımı salladım ve Markı bıraktım.
Bayan vampir pek hoşnut olmamış gibiydi ama yolu göstermek için çoktan yürümeye
başlamıştı. Larryse arkasından markı sürükleyerek alt kattaki başka karanlık
bir koridora ilerliyordu… Üstüm boydan boya kana bulanmıştı. Hatta bazı yerler
kurumaya bile başlamıştı. Üstümde kinleri değiştirmek istiyordum ama şimdi
olmazdı. Bir vampir asansörün kapısını açıp girmemi bekliyordu. Bu 19
yaşlarında duran biriydi. Ama tabi onun 19 yaşında olmadığını biliyordum. İç
çekip asansöre geçtim. Asansörün 3 tarafında boydan ayna diziliydi. Sadece
kapının olduğu yer boştu. İçeri girince kapıdaki vampirde benle girdi ve arkama
geçip sessizce beklemeye başladı. Onun bana yapabileceklerine karşın
tetikteydim. Aynalar arkamdaki yaratığı görebilmemi sağlıyordu. Bu iyiydi.
Kimse bir düğmeye basmamıştı bu yüzden kapısı açık asansörden hala karanlık
holü görebiliyordum. Sonunda arkamdaki vampirin tuşa basmakla ilgili bir şey
yapmayacağını anlayıp görevi ben devraldım ve 8. tuşa bastım. Kapı yavaşça
kapandı ve sessizlik. Antika sayılacak bu otel çok yüksekti ve bu yavaş asansör
her şeyi daha sıkıcı hale getiriyordu. Elime düşünme fırsatı gelince Markın
hizmetçisini (onun için iyi bir dost ve aşçıdır) arayıp bu akşam bende
geleceğini haber vermeliydim. Telefonu
çantamdan çıkarıp kısa bir mesaj attım. Bu işte aradan çıkmıştı. Telefonu geri
koydum ve asansörün kaçta olduğuna baktım. 3 mü? Daha 3. katta mıydı! Acaba
Tanya bana neler yapacaktı. Vampirler çabuk sinirlenen varlıklardı. Bazen
Tanyanın insanken nasıl biri olduğunu düşünüyordum. Onu küçük bir kızken çiçek
toplamasını hayal etmeye çalışıyorum ama olmuyor. Her defasında bana sivri
dişlerini gösterip tıslıyor. Hiç umudum yoktu. Bana sadistçe şeyler
yapmayacağını düşünüyordum. Yapmazdı değil mi? Bilmiyorum…



“Tanya nedense bu gün çok mutluydu. Sana çok kızacağını
sanmıyorum…”



Bunu söyleyen
arkamdaki genç vampirdi. Ona döndüm. Kahverengi saçları ve ela gözleri
vardı… Ona bakıp…



“ne?” dedim. Benimle neden konuştu ki şimdi. Bu beni
rahatsız etmişti. Yol boyunca sadece bir süs gibi olsa ne olurdu yani. Şimdiyse
gözümde bir canlı kadar değeri artmıştı. Konuşmak onu insanlaştırıyordu ve ben
insanları öldürmezdim. Eğer bir vampiri yakından tanırsam bu beni etkilerdi.
Bizim gibi genel konulardan konuşup gezmeleri onlara daha fazla insancıl
davranmamı gerektiriyordu. Ama ok yaydan çoktan çıkmıştı.



Gözlerimin içine bakıp …” merhaba; ben Sam…” dedi.



Aman ne güzel artık istesem de öldüremem. Şimdi ise gözümde
tamamen değişmişti. Değerlenmişti…



“Nal…” dedim. Muhabbeti uzatmaya gerek yoktu. Bu sırada
asansörün kapısı yavaşça açıldı. !0. kata gelmiştik. Evet, yeni dostluklar
zamanı hızlı ilerletiyordu. Burası da diğer 9 kat gibi loş bir yerdi. İç çekip
dışarı çıktım. Genç vampirse arkamdan sessizce geliyordu.



Önümde gerçekten
büyük çift kanatlı ağır ahşam kapılar vardı. Buraya daha öncede gelmiştim ve
nelerle karşılaş çağımı az çok biliyordum. Şimdi gireceğimiz yer büyük bir dans
salonuna çıkıyordu. Onun devamı ise çatıda ki büyük terastı. O balkondan Şehrin
tüm ışıkları görünüyordu. Bina ne kadar yüksek olmasa da tepede sayılırdı. Yani
fena bir manzara değildi.



Kapıda 2 adam vardı.
Bunlar kapıları açıp kapıyorlardı. Çok saçma ama bu kadar büyük ve ağır
kapıları her havalandırmada açıp kapamak kolay olmuyordu. Kapıda kinler vampir
değildi. adamlar yeterince esmer
tenliydi ve konuştuklarında sivri dişlerle karşılaşmadım. Ama insan olduklarını
da sanmıyordum. Muhtemelen kurtadamlardı. Vampirler sabahları uyuduğunda ya da
öldüğünde Herneyse çevrede güvenilecek birilerine ihtiyaç duyuyorlardı.



Bunu da bu küçük
köpekler sağlıyordu. Kapılar büyük bir gürültüyle açıldı. İçerisi gaz
lambasıyla aydınlatılıyordu. Bunun nedeni Tanyaydı. O eski dönemin insanıydı ve
değerlerine sadık kalmaya çalışıyordu. Salonun sağ ve sol kolları içeri doğru uzanıyordu.
O kadar büyüktü ki tavanı taşımak için devasa mermerden sütunlar dizilmişti.
Yerde halı yoktu hem kimin halıya ihtiyacı vardı ki. Mermerler kırem
rengindeydi ve üstünde damara benzer birçok çizgi vardı. Salonun sonunda tam
karşıda içeri yapılmış bir balkon vardı. Burası yüksek değildi hatta 4
basamaklı bir merdivenle çıkılıyordu. Eminim eskiden orayı orkestra
dolduruyordu ama şimdi Tanyanın kırmızı renkli büyük koltuğu ve yaverleri yer
alıyordu. Koltuğun altından serilmiş kısa bir halı vardı. Halı siyahtı…



Tanya “ Hoş geldin
sevimli kuzenim Nal… Uzun zamandır görüşemiyorduk…” Bunu söylerken koyu yeşil
gözlerini bana dikmişti. Siyah düz ve uzun saçları kara bir kabus gibi
omuzlarından koltuğa düşüyordu. Üzerinde dar
sarı bir elbise vardı.

(DEVAM EDİCEK...)

daha başka yaratıklarda olucak :D

kızın adına "Nal" diyip duruyom... "Naly" olucak o...

(yeni-yine-yeniden...devamı)

Elbisesi bu ortamda bile çok göze çarpıyordu. Vücudu ince
uzun ve biçimliydi. Kırmızı dudaklarının altında ise dişlerini belli ettiği o
hafif tümsek vardı. Normal biri fark edemeye bilirdi ama uzun yıllardır
onlarlayım ve neyin ne olduğunu artık öğrenmiştim… Bu sırada uzun salonda hızlı
adımlarla ilerliyordum. Çok yorgundum ve eve gitmek istiyordum. Balkonun önünde
durdum ve ona baktım. Koltuğun çevresinde ve yerde birçok vampir vardı.
Bazıları beni umursamazken bazıları da delici bakışlarla beni süzüyordu. İşin
sinir bozucu boydan boya markın kanına bulanmış olmamdı.



“bence o kadar uzun bir zaman dilimi olmadı… Bu gün fazla
şık görünüyorsun Tanya. Neyi kutluyoruz?”



Tanya her ne kadar
yaşlı olsa da vampire dönüştüğünde yaklaşık 25 yaşlarındaymış. Yani yeterince
genç ve sexy görünüyordu. ölü olması dışında…



Bu sözlerim üzerine
bir kahkaha bastırdı. Gerçekten içten gülüyordu. Ama bu kadar komik olan neydi?



“ah Naly… Bu hafta ‘Unutulanlar konseyi’ toplanacak. Seninle
şimdi görüşmek istedim çünkü başka zaman yoğun olacağım…”



Unutulanlar konseyi hep Şubatın 19’da toplanırdı. Bu da 4
yılda bir toplandıkları anlamına geliyordu… Dünyada bulunan tüm doğaüstü canlı
başkanları ya da temsilcileri yaverleriyle bir haftalık belirlenen yerde
konaklarlardı. Tabi sürekli yapılan önemli konuşmalar ve toplantılar bu ırklar
arası dostluğu veya savaşı belirlerdi. Anlaşmalar ve adalet sistemi gözden
geçirilirdi. Ama Tanyayı mutlu eden bu olmamalıydı. Eminim yönetimine birşeyler
katacaktı. Çünkü onu bu kadar mutlu etmenin tek yolu buydu. Şimdiki konsey
toplantısı da bu otelde gerçekleşecekti.
Bir Hafta sürecek koşuşturma… Bu gün böyle giyindiğine göre bazı
misafirleri erken gelecek olmalıydı. O zaman işi kısa kesmeliydim…



“ne istiyorsun Tanya?”



Yüzündeki gülümseme
kayboldu. Bana boş gözlerle bakıp “Neden bu kadar acelecisin Naly?”



“çünkü senle
konuşmaktan daha önemli yapacak işlerim var…” dedim. Acaba bu çok mu sert
olmuştu? Etraftaki herkez bu sözümden sonra nefesini tuttu. Saygısızlık
etmiştim. Üstelik herkezin önünde. Koltuğunda doğrulup bana baktı. Bütün gözler
benle Tanya arasında gidip geliyordu. Daha sonrasını takip edemedim. O kadar
hızlıydı ki nefesim kursağımda kalmıştı. Tanya Güçlü bir vampirdi. O yüzden
herkezden hızlı bir şekilde davranıp bana gelip önümde durmuştu. Aslında
hareket ettiğini görmedim. Koylukta bir an vardı ve sonra ki an yoktu. Daha
sonra bütün görüntüyü kaplayan sinirli yüzü belirdi. Aramızda sadece santimler
kalmıştı. Önümde durduktan sonra hız nedeniyle saçları bedeninden daha geç varmıştı.
Geride kalan saçlar sanki arkadan rüzgar esmiş gibi yüzüne dağıldı. Elbisesi
ise siyah kadife gibi saçlarını taklit edercesine savruluyordu. Yüzünü yüzüme
yaklaştırdı. Bana ne yapacaktı! Tanrım. Deli gibi korkuyordum ama bunu dışa
vurmuyordum. Eğer bir köpeğe korktuğunu hissettirirsen senle uğraşmaya devam
eder. Tabi burada köpek Tanya oluyordu…



“küçük kuzenimin bu kadar meşgul olduğunun farkında
değildim…” Bunları söylerken gözlerini yüzümde gezdirip boynumdaki atar damara
sabitledi. Ya beni korkutmaya çalışıyordu ya da akşam yemeği ile oynamaya
başlamıştı. Birincisini tercih ederim…



“Tanya ben hep meşgul biriyimdir unuttun mu?” Bunları
söylerken sesim çok boştu. Sakince iki yetişkin gibi konuşmaya çalışıyordum. Bu
onun gözlerini tekrar gözlerime sabitlemesine neden oldu. Böylesi daha iyiydi.



Bana gülümsedi. Bu
kızmasından de kötüydü. Eğer kızılacak yerde gülümsüyorsa kötü planları vardı…



“Biliyorum Naly. Bu yüzden bu akşamlık misafirimsin.
Dostların ve sen burada kalabilirsin. Tabi istersen?” Tane –tane konuşuyordu.
Tehdit mi ediyor yoksa teklif mi bilmiyorum. Belki ikisi de. Ama bana cömert
davranmıştı. Ama neden cömert davranmıştı? Sonuçta perilerin hepsini
haklayamadım. Üstelik biri benle geldi (ki Tanya bir şekilde bunu kesin
öğrenmiştir) Mark için yardımda bulundu. Daha deminse açık –açık hakaret ettim.
Şimdiyse… Bunu yapmak istemiyordum ama Bu gün Tanyanın sinir kat sayısını baya
zorlamıştım. Şimdiye kadar iyi dayandı.
Bundan sonrasındaysa zorlamak istemiyordum.



“ Bu cömert teklifin için çok teşekkür ederim Tanya. Bu
Dostlarım ve benin için bir onurdur… Kabul ediyorum…” dedim. Yüzünde memnun
olduğuna dair ipucu yakaladım.



Arkamda ki birine baktı. Sanırım genç vampir hala ordaydı.



“Sam misafirlerimize odalarını göster ve temiz kıyafetler
ver.” Dedi. Samsa küçük bir baş hareketi ile onayladı. Tanya kendi kırallığına
yavaşça ilerliyordu. Sonunda yerine oturdu ve bana döndü. Bu: gitme zamanın
geldi demekti. Sama bana bakıp döndü ve yürümeye başladı. Bende onu takip
ediyordum…

aklımda kaba taslak bir şeyler var ama hiçbir şey garanti değil. Ben planlı çalışmam. Sonrasını düşünmem o anda gelen şeyi yazarım. Yani senin için ne kadar korkutucu ve gizemli bir hava varsa aynısını kat kat bende yaşıyorum...

Tanya ayarsız bir piskopat
O daha neler yapıcak neler... (ah keşke bende bilseydim... )