Melanié Erin Zeta

Mesaj Sayısı : 55 Yaş : 33 Nerden : Forks

..."Ahh!Bu elbise tam sana göre"dedi annesi, yüzünde tatlı bir gülümseme vardı. Buna hayır diyebilecek tek kişi oydu ve o da bu hakkını sonuna kadar kullanırdı.
"Hayır! Haftasonu arkadaşlarımla zaten dışarı çıkacağız.Ah! Şimdi Beritt'le buluşmalıyım. Seni seviyoruuum!". Son kelimeyi savuşturmuştu böyle yaparak annesini sustururdu. Annesi o kapıdan sıvışırken bağırdı ama eli cebinde, ağzında ıslık , yere bakarak taşlı patikaya çoktan çıkmıştı. Ormanda küçük bir gezinti için uygun zamandı ha?
Hayallerinde hep bir prenses olmak isterdi ve orman da insanın hayal gücünü artıran bir yerdir şüphesiz. Her yaz 16 Haziran'da çatlak arkadaşı Beritt'le birlikte burada buluşur "prenseslik törenleri" ,küçük kardeşi Jake'in tabiriyle "Piyenşeşlik Zıyvatısı"düzenlerlerdi. Onur konukları genelde tek arzusu evine geri dönebilmek olan zavallı bir kara kurbağası veya kuyruğu kopmuş bir kedi olurdu.
Çayırın ortasında uzanıp Beritt'i bekliyordu ve en az yarım saat bekledi. Sonunda bildiği tek küfürü de hakkını vererek bir güzel savurdu ve ayağa hışımla kalkıp etrafta volta atmaya koyuldu. Onur konuğu bu sefer bir salyangozdu ve annesinin büyük tuzluklarından birinin içinde can çekişiyordu. Ne kadar onurlu değil mi?
Genelde başkalarına aldırmayan gibi tipler kendi bildiklerini yaparlar ama Melanié onu bile yapmazdı. Sadece eğlenmeye bakardı, macera için yaratılmamıştı.
Beritt'e bir güzel sayarken arkasında boylu boyunca uzanan ormandan bir çığlık duydu. Gözleri fal taşı gibi açılmıştı. İlk defa kanında adrenalini hissetti ve kaçması gerekirken ormana daldı.
"Heryer birbirine benziyor!"dedi "Burada kaybolmamak pekala mümkün ama uzmansanız. Benim uzman olduğum tek şey Beritt'e saymak"..Saçma sapan şeyler düşünerek aklını dolduruyordu. Salyangozun kabuğunu bu sene pembeye boyamıştı Beritt. Gelmediğine göre..Ve çığlığı bastı! Beritt'in getireceği salyangoz yerdeydi bunun o olduğunu tuzluktan (bir yığın cam parçası) anlamıştı. Ama kabuğu pembe değil kırmızıydı, kan kırmızısı!
Melanié ne olursa olsun zeki bir kızdı ve soğukkanlılığını ilk kez korudu. Karşısına neyin çıkacağını biliyordu. Hemen cep telefonunu çıkardı ve Beritt'i aradı. İki adım ötesinde bir ışık yanıp sönüyor ve Britne'nin Circus'ı çalıyordu.Melanie dehşetle üstüne kan bulaşmış telefonu aldı. Ekranda "5 cevapsız arama" yazıyordu...Peki ya ceset neredeydi? Ona bir hayvan mı saldırmıştı? Belki de hepsi rüyaydı ha?
Melanié'nin bünyesi bu kadar adrenalini kaldıramazdı ve bayıldı.En yakın arkadaşının kanları içine...
...
"Neredeyim ben?"sesi boğuk çıkmıştı, bir yandan nerede olduğunu anlamaya çalıştığından ne dediğinden bile emin değildi.Yutkundu.Boğazında bir yanma hissetti ama daha çok susuzluk gibiydi.
"Uyanmış!Kan getirin!"diye bağrışmalar duyuldu.Kan demediğini umut ediyordu ama..İnanılmaz derece güzel bir yüzü ve kıpkırmızı gözleri olan peri gibi bir kız bir bardak getirdi.İstemeden kokladı ve kan olduğunu anladığı bu sıvıyı hemen kafaya dikti. Başını utangaç utangaç kaldırdı, peri kızı gülümsüyordu.
"Ne olduğunu anlamaya çalışıyorsun değil mi?"dedi "Merak etme, seni en iyi anlayan benim çünkü en yakın değişen benim"
"Değişmek mi?!"sesi buğuluydu."Beritt nerde?"
"Çok üzgünüm.Ava çıkmıştık ve o...Önümüze atladı...Çok susamıştım..."
"Sen..Sen..Vampir..misin!"soru olarak sormamıştı ama kız cevap verdi:
"Artık sen de öylesin. Aramıza biri güçleri anlayabiliyor ve sen güçlüsün ,seni aramıza almalıyız diye düşündük. Kanın çok tatlıydı,duramayacağımı sandım ama başardım..Şanslısın..."
Bunları duymamış olmayı herşeyden çok isterdi. Prenses olmaktan bile. Vampirler kötüydü ,pis kan emiciydi onlar..Durdu..Artık onlar değildi "bizler"di...
Yerinden doğruldu,kendini inanılmaz derecede güçlü hissediyordu.Hole doğru yürüdü.Birden kafasının içinde görüntüler dolanmaya ve bir rahatsızlık hissetmeye başladı. İçini bir yalnızlık duygusu kaplamıştı. Gözlerinden yaşlar geldi ve yere yığıldı .Ailesi,arkadaşları artık onun yemekleriydi! Daha geçen gün gülüp oynadığı arkadaşı onu dönüştüren kişinin yemeği olmuştu. Tanrım!
Birden omzunda bir el hissetti. Arkasını hızla döndü ve kendisini biranda kızın kucağına attı. Kızın onu anladığını biliyordu. Kıza dikkatli bakınca en fazla 16 yaşında olabileceğini farketti. Gözlerine iyice baktı ve..
"Sen! Sen bizim okulda burslu kalıyordun. Önsezilerin yüzünden ucube diyorlardı sana. Ne işin var burda?"
İçinde kıpırdanma hisseti. Kızın boynunu bıraktı ve istemsizce ilerlemeye başladı. Hani kendinizi bir uçurumun dibinde hissedersiniz, ama sizi kurtaracak kimse yoktur.İşte öyle hissediyordu.Artık yaşamı yoktu,bir ruhu da yoktu belki. Önceki yaşamından geriye kalan tekşey hafızasıydı. Hatırlayamasa kimbilir neler olacaktı!
Ama o olumlu bir kızdı ve hemen kendini topladı.Türkçe öğretmeni kafasına vurarak onu zorlasa bile böyle olumlu şeyler düşünemezdi. "Yaşam ne kadar zor!Bir bakarsın yanındalar,bir bakarsın mezarda..Ben şanslı olmalıyım, belki de bu yüzden Beritt (ürperdi) bana dört yapraklı derdi. Ben bunun göbek deliğimden olduğunu sanardım,hiç dört yapraklı yonca olabileceğini düşünmedim. Ama Tanrı bana bir güç vermiş ve bu beni kurtardı. Hayatımda ilk kez soğukkanlı kalabildim. Eğer kalbimin hızlı atmasına izin verseydim böyle olmazdı ve kanımın sıcaklığı onu çekerdi. Bunlar benim kaderim olmalı! Aptal! Aklını başına topla ve şükret! Şimdi git o ucubeye sorular sor. Yeni hayatına alışamazsan mutlu olamazsın.."
Kıza doğru döndü. Kıvrak adımlarla ilerledi ve tam yanında durdu. Kız gülümsedi "Sen güçlü bir kızsın! Ve ailemize katılmanın büyük bir onur olduğunu anladın...Bu şereti sana verdiğimiz için her zaman şükret ama başını eğme!Şimdi tapınağa gidiyoruz..Gel"
Adımları birlikte attılar ve attıkları bu adım aslında onu yeni hayatındaki sürprizlere taşıyordu..

________________

Eklenmiştir*

Konu: Geri: Melanié Erin Zeta Cuma Ekim 30, 2009 2:36 am

Öncelikle bir rp üçüncü ağızdan yazılır. Diğer rp'lere yazılan yorumlara bir göz atsaydınız fark ederdiniz. Noktalama da bir çok yanlış gördüm. Yeni bir cümleye başlarken boşluk bırakmalıydın.
Betimlemeler çok yoktu ama rp akıcıydı. Renklendirmeye karışmıyoruz ancak konuşan her kişinin konuştuğu yerleri ayrı bir renk yaparsan iyi olur. Aslında bu da bir kural sayılır.
Eğer bu yazdıklarımı dikkate alırsan çok daha güzel yazacağından eminim. Puanını yükselteceğini biliyorum.

60*

Kaçıncı sınıf olamk istediğini yazarsan memnun olurum.

Mesaj Sayısı : 55 Yaş : 33 Nerden : Forks

Puan için teşekkürler , eksikliklerimi tamamlayacağım. 4 sınıfta olmak istiyorum.

Konu: Geri: Melanié Erin Zeta Cuma Ekim 30, 2009 5:14 pm

Tamamdır 4.sınıf/çaylak!

Ayrıca yeniden düzenlemişsin güzel olmuş ama biraz kısa doğrusu.

65*

» Melanié Erin Zeta burdaa!Merhaba!
» Melanie Britney Williams