Masmavi gökyüzünde güneş pırıl pırıl parlıyordu. Çok yakıcı bir hava vardı. Lolita iki katlı, çok güzel bahçesi olan bir evde
oturuyordu. Bahçesi gerçekten çok güzeldi. Rengarenk menekşeler, kıpkırmızı güllerle adeta bahçeye şekiller çizilmiş gibiydi.
Yani güller bir kalp şeklide dikilmişti bahçeye. Çok güzel bir görünümü vardı. Lolita, cennet misali bahçede çimenlerin üstüne
uzanmış, müzik dinliyordu. Üstünde pembe askılı bir badi, altında da gerçekten bir zamanlar çok sevdiği ve hala da çok seven sevgilisinin hediye ettiği siyah, üzerinde rengarenk taşları bulunan bir şort vardı. O şortu neredeyse hiç çıkarmıyordu diyebiliriz.
Çıkarmak istemiyor çünkü gerçekten aşık olduğu sevgilisinin yani Mark'ın hediyesiydi.
Mark, yaklaşık bir sene önce Lolita ile evlerinin bulunduğu caddede bisiklet sürüyorlardı. Bir an durdular ve
Mark:
- Seni her şeyden çok seviyorum seviglim. Seni hiçbir zaman yalnız bırakmayacağım, daima seninle olacağım bebeğim, demişti.
Ve Lolita'nın dudağına yumuşak bir öpücük kondurmuştu. Lolita ona doğru eğilerek:
- Ben de seni aşkım. Ben de seni hiç bir zaman bırakmayacağım. Hep seninle olacağım, demişti ve yavaşça boynuna sarılmıştı.
Sonra yeniden bisiklet sürmeye devam ettiler. Aradan 10 dakika bile geçmemişti. Lolita ve Mark yolun karşına geçmek istemişlerdi. Lolita geçebilmişti fakat... Fakat Mark onun gibi yapamamıştı. Süratle gelen arabanın ona çarpmasıyla hayata gözlerini yummuştu.
Lolita arabanın Mark'a çarptığı an çok acı bir çağlık atmıştı. Bisikletten hızla fırlayıp hemen yerde hareketsiz bedeniyle yatan Mark'ın yanına koşmuştu. Etrafta bulunan kişiler de oraya toplanmıştı. İçlerinden biri doktor olduğunu belirterek nefes alıp almadığını kontrol
etmişti. Ama nefes almıyordu. Bunu söylediği zaman Lolita haykırmaya başladı:
- Mark, hani beni bırakmayacaktın? Hani daima birlikte olacaktık? Beni sevdiğini, hep bir arada olacağımızı
söylemiştin. Ama sevmiyorsun işte. Eğer sevseydin sözünü tutardın. Beni, bizi böyle bırakıp gitmezdin. Nİye böyle yaptın?
Niye ?! Etraftaki kişilerden ikisi Lolita'nın eve gitmesini sağladı. Önce Lolita karşı çıktı, hastaneye gitmek istiyordu. Ama nerdeyse bayılcak duruma gelince karşı koyamadı. İşte o günden beri Mark'tan başka kimseyi sevmemiş, sevememişti.
O müzik dinlerken Jack, Paul, Maria, Hilda ve Sandra bisiklet sürüyorlardı. Jack, Lolita'nın bahçede müzik dinleyerek yattığını
görünce bisikletleri Paul'ların evinin bodrum katına bırakmak istediğini sölemişti. ( Paul ile Lolita'nın evleri yanyanaydı. ) Marialar önce karşı çıktı ama Jack'i kırmamak istediği için kabul etti. Bisikletleri bodrum katına bıraktıktan sonra yürümeye başladılar. Jack onları durdurup hemen geleceğini söyledi. Ve Lolitaların bahçesine girdi:
- Selam Lolita.
Lolita o kadar konsantre olmuştu ki geldiğini sonradan farkettiğinde hemen ayağa kalkmaya çalıştı. Ama o telaşla kalkarken bileğini burktu. Hafif acı içinde:
- Affedersin Jack. Geldiğini duymamışım. diyebilmeye çalıştı.
- Hey! Sorun değil. Sen kıpırdama yeter. diye gülümsedi. Lolita bileğini ovuşturarak inlemeye devam etti.
- Sanırım bileğini burktun. Bakmamı ister misin? diyerek elini Lolita'nın bileğini koydu ve incelemeye başladı.
Jack, Lolita'nın okulundaydı. 12. sınıfa giden çok yakışıklı bir çocuktu. Kumraldı ve gözleri yeşil renkteydi. Jak'in eli Lolita'nın bileğindeyken bir ara göz göze geldiler. Kısa bir süre öylece bakıştıktan sonra Lolita bakışlarını bileğine indirdi. Jack de onu bileğine bakıp :
- İstersen saralım. BÖylece bileğin daha az acır. dedi.
- Olur da neyle saracaksın ? diyebildi.
- Bekle bir dakika. deyip hemen Mariaların yanına gitti.
- Jack, hadi ya! O sürtüğün yanına gitmekteki amacın ne ? dedi alaycı bir sesle.
Jack:
- Kapa çeneni Maria! dedi. Maria' nın omzundaki ışıltılarıyla göz kamaştıran çantayı alıp içinden bir bez mendil çıkardı. Maria karşı çıkarak :
- Ne yaptığını sanıyorsun sen! O benim mendilim... diyecekti ama Jack lafını keserek :
Sana çeneni kapamanı söylemiştim. dedi ve koşarak Lolitanın yanına gitti. Bileğini dikkatli bir şekilde sararken
bazen Lolita'ya derinden kaçamak bakışlar atıyordu. Sarma işi bittikten sonra yeniden göz göze geldiler. Lolita gözlerini kaçırarak:
- Teşekkür ederim Jack. dei gülümseyerek.
Maria yanlarına gelip :
- Seni sürtük! Sırf Jak'e yakın olabilmek için elinden gelen her şeyi yapıyorsun. Şu haline bakar mısın ya, daha oturduğun yerden kalkamıyorsun. dedi sert bir şekilde.
- jack'le hiçbir alakam yok. Onu aniden karşımda görünce telaşlandım ve ayağa kalka... derken Jack sözünü kesti.
- Tamam Lolita. Ona bir şeyi ispatlamak zorunda değilsin diyerek elini Lolita'nın omzuna koydu. Sonra sözüne devam ederek :
- Lolitayla düzgün konuş Maria. Eğer burda bir sürtük varsa o da sensin. dedi.
Lolita önce şaşkın gözlerle ona baktı. Jack masumca gülümseyince o da gülümsemesine karşılık verdi. Maria'nın bakışları is sinirliydi. Sonra hiçbir ley olmamış gibi :
- Of çok sıcak olmadı mı ya ? dedi ve çantasından bir şişe kola çıkardı. Kapağını açarklen bilerek Lolita'nın şortunun üstüne döktü. Lolita bileğinin acısını unutarak bir anda :
- Sen.. sen ne yaptığını sanıyorsun ya !! Bu... bu... diye kekelemeye başladı. Maria lafını keserek:
- Ahh, çok pardon canım. Bu Mark'ın sana hediye ettiği şort değil miydi ? Görüyormusun şu işi ya? diyerek tam bir sürtüğe yakışır tavırca güldü. Lolita hıçkırarak ağlamaya devam ediyordu. Jack çok sinirlenmişti ve Maria ya çok sert bi tokat attı. Maria odan hemen uzaklaştı, diğerleri de zaten gitmişti. Lolita'nın yüzünü ellerinin arasına alarak baş parmaklarıyla gözyaşlarını sildi. Ve:
- Merak etme, şimdi yıkarsak lekesi hemen çıkar. eskisi gibi olur dedi.
Çıkar dimi ? Mark bana bu yüzden kızmamıştır dimi ? diye ağlıyordu.
Hayır, kızmamıştır. Sen üzülme. Senin üzülmene dayanamam. dedi ve dudaklarına hafif bir öpücük kondurdu.
Lolita çok heyecanlanmıştı. Jack le vedalaştıktan sonra içeri girdi. Mark'ı gerçekten çok seviyordu ve ömrünün sonuna kadar da sevecekti ama galiba Jack'ten de biraz hoşlanmaya başlamıştı....
C.tesi Mart 20, 2010 1:45 am