Leatita Cim

Nyxiêntâ 'nin kalbi kulaklarında atıyor,kendini sağır olmuş gibi hissetmesine yol açıyordu.İrice bir ağacın gövdesine sinmiş, büyük bir endişeyle kendini sakinleştirmeye çalışıyordu.Vampirin onu gelip bulacağındandolayı duyduğu korkuyu tarif edemiyordu. Ağaca öylesine yapışmıştı ki ağacın çıkıntıları Nyxiêntâ'nın kollarınıve bacaklarını kanatıyordu.Derken bir anda duyduğu sesle irkildi. Ezilen, kuru ağaç dalları ve ya yaprakların sesiydi bu. Giderek yaklaşan tehlike.Nyxiêntâ'nın duyduğuhırıltıyla da desteklenmişti. Nyxiêntâağacın gövdesine iyice yapışarak ayaklarını karnına çekti,büzüşüp oturdu. Sessizce ormanda ki sesleri dinlemeye başladı. Tehlike giderek yaklaşıyordu Nyxiêntâ'nın kalbi yerinden fırlayacakmış gibi atıyordu.Vampir ağacın çok yakınındaydı, seslerden belliydi.Sonunda vampir onun birkaç metre uzağındaydı,tuhaf hayvani sesler çıkartıyor ve böylece Nyxiêntâ'nın korkudan nefesini tutmasına yol açıyordu.Nyxiêntâ yapacağını bilemiyordu .Korkudan deliye dönmüştü.Zamanın azaldığını hissediyordu.Günlercebu ağaç kavuğunda yaşayamazdı.Kafasını var gücüyle çalıştırmaya çalıştı ve buldu!Telefonunuçıkarmya yeltendi fakat bu koskocaman ormanın derinliklerinde nasıl çekecekti, içinden lanaet okuyordu.Vampir olacaktı belliydi.Kaderinin bu olacağına inanamıyordu.Bir vampir olmak ha hayatının en berbat günüydü.Bu iğrenç düşüncelerden sıyrılıp ormanı gözetlemeye başladı.Delik pek büyük olmasada idare edebilirdi.Ormandolunayda mükemmel görünüyordu.Ağaçlar çok güzel kokuyordu.Nyxiêntâ derinderin nefesler alıp kokuyu içine çekti.Gökyüzüne baktığında yıldızlar son parıldayışlarıymış gibi parkıyordu.Nyxiêntâ içinden "Bu benim son gecem"diye iç geçirdi.Ne olacaktı onu kim özleyecektı ki.Dışarı çıkmalıydı kaderine doğru yürümeliydi.Ormanı dinledi ses yoktu.Sessizce dışarı çıktı."Güzel" dedi.Bir kaç metre yürüdüktensonra hafif hışıtı oldu tam arkasını dönecekken boynunda bir çift diş hissetti.Zaten son hissettiğiyde buydu.Uyandığında baiı çatlayacak gibi ağrıyordu.Vampirdi avlanması gerekti.Peki bunları nereden biliyordu.Daha yeni uyanmıştı.O an farketti yanında bir var.Ona belli etmeden baktı bu oydu!O iğrenç vampir içinde delicesine bir öfke kabardı hışımla üstüne atladı.Fakat o bunu farkedince Nyxiêntâ'ya bir tokat attı.Nyxiêntâ acı ile inledi.Sonradan farketti kıyafetleri değişmişti;siyah pileli etek deri çizmeleri ve stünde siyah kazak ve onun üstünde de o salak sihirbazları andıran ay ışığında parlak griyi andıran bir pelerin vardı.Vampir bunu farkedince ona bir ayna verdi.Demek ki yüzüne bakmasını istiyordu aynayı yüzüne tuttu.Göz bebekleri irileşmiş,dudakları kalınlaşmış,saçları ise gürleşmiş ve kızıllaşmıştı.Dişleri sivrileşmişti.Vücud hatları belirgenleşmiş ve solgun gözüküyordu.O vampir ilk defa konuştu"Merhaba hayatım" dedi hayatım mı? ne hayatımı diye düşünürken birden dizlerimin üstüne düşüp "Efendi Safrin sizi görmek bir onurdur" Dedi onu nerden tanıyordu ki Nyxiêntâ.Efendi Safrin ise bunu ufak bir tebessümle karşıladı"Benimle gel Nyxiêntâ"dedi.Nyxiêntâ ise itââtakar bir biçimde peşinden gitti.

2 saat sonra...

"Nyxiêntâ buraya gel sana nasıl avlanacağını merak ediyorum doğrusu."Nyxiêntâ ise onun gülüşündeki güzel katmanlarda boğuluyordu.Mükemmeldi yok edilemeyecek kadar güzeldi.Bir an gerçekten boğulduğunu sanmıştı..Ona soran gözlerle ve kusursuz biçimdeki kaşlarını kaldırırarak baktı.Nyxiêntâ ise "Elbette efendim".Adını söylemek istememişti nedenini bilmiyordu ama böyle istemişti.O ise "Ah hayatım bana 'sevgilim' de!".Nyxiêntâ ise başını sallayarak kabul ettikten sonra ormanda uçarcasına dolaşmaya başladı.Sevgilisi ise onu takip edip o çınlayan kahkalarında mutluluk ile kan şehveti arasında gidip geliyordu..İkiside kana susamaya başlamıştı.Fakat Nyxiêntâ ise ormanın içinde hayalat gibi dolaşmak istiyordu.Bu ona mutluluk veriyordu.Neyseki bir aslan sürüsü bulmuşlardı.Onlar daha neyin ne olduğunu anlayamadan üstlerine saldırdılar.Nyxiênta ise büyük bir şehvetle birincisini yere yatırmış kanını içiyordu.Ve bir anda kan ağzında patlamış gibi oldu.İçtikçe daha çok istiyordu.Çünkü gençti.Nyxiêntâ leşi itip bir sonrakinin peşine düştü.Aslan sürüsü kükrüyor kükrüyor ve acı çığlıkları atıyorlardı.Safrin ve Nyxiêntâ ise bu çığlıklardan mutluluk duyuyorlardı.Heveslerini git gide dahada arttırıyordu.İkinciyide devirdikten sonra ikiside birbirlerine bakıp gülümsediler ve beraber bir kahkaha koy verdiler.Nedenini bilmiyorlardı fakat içlerinden kahkaha atıp enğlenmek ve daha çok şey öldürmek istiyorlardı,ve bunu yapacaklardı da.Ormanda koşarak sessizce otoyola çıktılar.Arabada ki insanlar köpekler kısacası canlı olan hiçbir şey onları görmüyordu,ve böylece yeni şehirleri gezeceklerdi yeni katliamlar yapacaklardı zaten tek amaçları da bu değilmiydi?



Bu Rpgnin Puanlanmasını İstiyorum Diğer Üyeliğimin Site İle İlgili Bir Şey Dediğimden Banlandı Bu Yüzden Bu Rpg Puanlansın İstiyorum...

Öncelikle 1. ağızdan değil , 3. ağızdan yazman gerekiyor.Ve düşük bir puan almak istemiyorsan uzatmalısın canım (:

5. Sınıf olmak istiyorum olmazssa 4. sınıf