Irva Zoey Ursula

Kate ;neye tutunacağını bilmiyordu…Ellerinde hiçbir şey kalmamıştı:umutları, hedefleri, saflığı, hayalleri…vb. her şey onu terk etmişti. Artık hiçbir şeyi merak etmiyordu, gelecek onu heyecanlandırmıyor aksine ürkütüyordu. Ellerinde hiçbir şey kalmamıştı hiçbir şey bir hiç bile yoktu… hayatı nasıl böyle olmuştu düşünüyordu sebep arıyordu belki de mazeret istiyordu bu ebedi kaybolmuşluğa…Cevapları bile kaybolmuştu şimdi nasıl hayatı tutunacak? Sebepsizlikleri bile cevapsızdı…Kalbindeki bir acı vardı kötü bir sızı geçmiyor her defasında acı bütün bedeni kaplıyordu ama en kötüsü de o acının bile nedeni yoktu. Kate, dünyada öylesine yaşıyordu aslında yaşamını sonlandırabilirdi ama ölememekten korkuyordu girişimde bulunup ölememekten hayatta kalmaktan ürküyordu … Denememiş de denemezdi aylar önce bir kutu ilaç içip uykuya dalmıştı ama uyanmıştı midesinde bile sorun olmadan uyanmıştı sadece başı dönüyordu…korkunçtu kendi vücudu bile onu karşı koyuyordu ölmeyi reddediyordu…Aslında bunların hepsinin sebebi onun "üvey zavallısı" olabilirdi ona hayatı zehir eden üvey zavallısı…Birazdan okuluna gidecekti… Aslında hiç okumak istemediği mecburiyetten gittiği okula gidecekti … Yine başka bir role bürünüp mutlu maskeler takacaktı yüzüne …mutlu , ihtişamlı maskeler takacaktı kimse ona acımasın diye biliyordu birine içindekileri dökerse biri değil binlerce kişiye yayılırdı ve Kate bu binlerce kişinin ona acımasına dayanamazdı , aşağılanmaya , zavallı gibi görünmeye tahammül edemezdi… Hayatta sadece gururu kalmıştı onu kaybederse her şey biterdi gururunu da kaybedemezdi…Her Şeyi geçmişinin kara izlerinde , gri kabuslarında kaybolmuştu hatırlamak istemiyordu hiçbir şeyi hiçbir hatayı hiçbir mutluluğu istemiyordu geçmişi, geleceği, dünü ,bugünü hiçbir şeyi istemiyordu o bugününü bile kaybetmişken anı bile yakalayamazken hiçbir şeyi başaramazdı …O acınacak bir insan değildi kötüydü koyu lacivertti KAte,,,lacivert kadar kapalı lacivert kadar kibirli lacivert kadar kederliydi lacivert kadar koyuydu siyahtı kötüydü bencildi … Ne arkadaşlar, ne erkekler ne –aslında önem arzetmeyen ona sürekli acı veren- ailesi ne de öğretmenleri ne de içindeki susmak bilmeyen ses onu turkuaza dönüştürebilirdi…
2.BÖLÜM:ZORLUKLARLARIN ZAFER GÜNÜ

Kate, için bir gün daha sona eriyordu her şey gibi bugün de ellerinden kayıyordu ve en kötüsü de yine boşa harcanan bir gün…Bugün de Kate için zordu.Görmemesi,duymaması,yaşamaması,bilmemesi,öğrenmemesi gereken şeyler olmuştu ve her seferinde olduğu gibi o yine bunları anlamıştı hem de yine acı bir şekilde…Hayatında en çok değer verdiği, sevdiği, önemsediği insanlar genelde öğretmenleriydi ama bugün öğretmenlerinin bile KENDİSİNİ önemsediğini gördü. Rehber öğretmeni aynı zamanda Chemistry öğretmeni olan Rose –Rosalie Risen- onu diğer öğrencileriyle aynı statüde yani değerde tuttu yıl sonu notunu bile diğer öğrencilerle aynı puanda verdi. Kate anlayamıyor kabullenemiyordu kendisi Bradley denen o (esrar)keş çocukla, Susan denen o bencil kızla ya da Kate’in okul birinciliğinde herkes gibi gözü olan Mary ile nasıl aynı notları hak ederdi o öğretmeninin gözünde bu kadar mı değersizdi? ve nasıl Rose onu dinlemez önemsemez ve tam bir baş belası olan Yellan ile Kate ‘den daha çok ilgilenirdi Kate anlayamıyordu…Dahası da vardı kendisini anlayan sayılı insanlardan olan Silender-MR.Ashley- ona nasıl bu kadar soğuk davranabilirdi…ve bu gün bir şey daha keşfetmişti hayatta kimseye güvenilemeyeceğini felaket bir şekilde kavramıştı,bugün küçük sınıflardan arkadaşı olan Berry ona istemeyerek de olsa zarar vermişti …Ama en kötüsü bugün Edebiyat öğretmeni olan MR.Danster ile zorlu ve koyu bir tartışmaya girmişti ve her zaman ki düşünceleri Danster tarafından yanlış anlaşılmıştı,Danster oldukça abartılı bir tarzla, bir eski ve klasik eserlerin savunucusuydu. Kate de bir zamanlar böyleydi ama geçen yıl neredeyse bütün eski eserleri ve klasikleri okumuştu ve bu yıl aldığı yabancı eğitimin etkisiyle de 21..yy kitaplarına bağlanmıştı ve seviyordu polisiye, aşk ve tabi ki vampirizm kitapları bunlara bayılıyordu tabi bu ona Danster ile keskin bir tartışma yaşamasına sebep olmuştu aslında umurunda bile değildi Danster zaten son günler de zaten Kate’e karşı fazlaca soğuk, katı ve düşmandı ve ortada hiçbir sebep yoktu en azından büyük bir sebep…
3.BÖLÜM:KATE’NİN HİSLERİ

Kate, merak ediyordu eğer ona bir gün yaşamak için bir sebep sorsalardı Kate nasıl cevaplardı ki …O kendisine bile söylecek bir yalan bulamamışken başkasına nasıl cevap verebilirdi ki …nasıl…O neden yaşadığına dair bir sebep bulamamış mazeret bile uyduramamışken başkasına ne söyleyebilirdi ki …Kate arkadaşlarına çoğu zaman tiksinerek bakıyordu çünkü bazen hepsi ölmek istediğini anlatıyorlardı oysa onlar Kate’in yaşadıklarının sadece birkaçını yaşasalardı değil istemek çoktan intihara girişimde bulunarak ikinci yaşamlarına direkt geçiş hakkı kazanmış olurlardı oysa Kate onun değer bilmeyen arkadaşları ve öğretmenleri, ailesi ve parçalanmış hayalleri, tozlanmış umutları , her an buğulan gözleri, gölgelenmiş hedefleri vardı …Kate’in arkadaşları sınavlardan yoruldukları için ve sınavlardan genellikle düşük not aldıkları için ölmek istiyorlardı ne kadar da basit ne kadar da bayağı nedenlerdi. .Oysa; Kate’in notları ,mükemmelin tanımı yapılmış olsaydı onun notları bu sıfata layık olurdu o sınavlardan hep A+ alırdı bütün notları böyleydi en yüksek notlar onundu fakat bunun önemini fark eden, çocuğuna değer veren bir ailesi yoktu Kate’in hem annesi hem üvey zavallısı kendi işlerinin içine gömülmüşlerdi Kate’in farkında bile değillerdi aaa tabi bazı zamanlar hariç farkında değillerdi ki o zamanlar Kate basit hatalar yaptığında yargılamak küçük şımarıklıklarını abartmak A+ yerine A aldığı zamanlar onu irdeleyip nedenini kendilerinde değil de Kate’de aradıkları zamanlar hariç ailesi onun için tam bir baş belası ve bir ayak bağıydı bazen onların ölmesini öyle istiyordu ki düşünmekten ve istemekten kendini alamıyordu…O bencil arkadaşları en azından düşük not aldıklarında aileleri onlara destek oluyordu ya Kate o düşük notlarını- ki sadece A -değil yüksek notlarını bile ailesine söylemiyordu Kate’in onların gözünde bir değeri yoktu ancak ara sıra takip ettikleri velileri ve öğrencileri bilgilendire sisteminden öğrendikleri A notları ile Kate’i azarlamak onların Kate ile ilgilendiklerinin tek belirtisiydi aman ne güzel bir belirti ….Bazen düşünüyordu bu yaşadıklarının bu acımasız ve düşüncesiz aynı zaman da aşırı derece de bağnaz bir aileyi hak etmesinin , bu acımasız hayata sahip olmasının nedeni neydi KAte ne yapmıştı tüm bunlar için acaba bu dünyaya gelmeden önce bile o çoktan lanetlenmiş miydi ? Zaten taşlaşmış olan kalbi , kirlenmiş olan beyni , grileşmiş duyguları, Keskinleşmiş olan önyargıları , ruhsuz bedeni daha dünyaya bile gelmeden ona ihanet edip lanetlenmiş miydi? Bilmiyordu hiçbir şeye anlam veremiyor vermeye çalıştıkça kayboluyordu her an ölüyordu her an bir kez daha yeniden yeniden parçalanıyordu parçaları biraya gelmiyor her seferinde biraz daha yıpranıyordu ama engel olamıyordu neye karşı savaşacaktı ki neye karşı daha düşmanını bile bilmezken neye karşı koyacaktı nasıl koyacaktı? İçindeki o ses de olmazsa bütünüyle yalnızdı yapayalnız ve terk edilmişti …Hayatı boyunca herkesten nefret etmiş insanlarla arasına yüksek setler örmüş hiçbir erkeğe bile tam anlamıyla ilgi duymamıştı çünkü biliyordu onlar da kendisine ihanet edecekti mutlaka ve yeniden utanmazca ve yeniden yeniden bir kez daha koyu bir acı yaşayacaklardı …Hayır artık taşlaşmış kalbi, kirlenmiş beyni,ruhsuz bedeni, grileşmiş duyguları insan denen bütün yaratıklara kapalıydı aslında insan denilen ama hayvanlardan bile aşağı olan yaratıklara sonsuza dek kapalıydı öyle olmalıydı …Hayvanlar gibi olan içgüdü veya içdürtüleri ile hareket eden o alçak yaratıklara karşı o tepkisiz ve duyarsızdı… Kate insan bile değildi artık o tamamen farklı bir canlı farklı bir varlıktı her ne kadar bundan hep usanmış olsa da aslında böyle iyiydi belki de…




Arkadaş çok yeni onun yerine ben açtım başlığı sevgili adminler haberiniz olsun

Cnm seni bir kez daha uyarayım . Biraz dikkat lütfen . Bu sitede flood ( ard arda mesaj ) yasaktır . Ayrıca lütfen her aklımıza geleni her bölüme yazmayalım...