"hah...hah...hah"...Sona olduğu yerde doğruldu.Etrafına dikkatlice bakındı ama kimseyi göremedi her zamanki gibi...Kaç gündür hemen kulağının dibinde hızla nefes alan birisini duyuyordu ama onu göremiyordu,bu duruma da çok sinir oluyordu....Kafasını neyse anlamında sallayıp pastasını didiklemeye geri döndü Sona.Önündeki pastadan son derece zevk alması gerekiyordu,civarın en iyi pastacısının en iyi pastasını yiyordu ama kafası dağınık olduğu için bindan bir zevk alamıyordu...
"hah...hah...hah"...Sona sinirlenerek ayağa kalktı ve bunu yaparken masayı da yere devirdi.Artık sabrı kalmamıştı "Yeter artık!Her kimsen ya adam gibi gözük ne diyorsan de,ne yapıyorsan yap ya da beni rahat bırak!"...Pastahanenin ortasında avazı çıktığı kadar bağırıyordu.Diğer müşteriler Sona'ya bir deliye bakar gibi bakıyor yada aralarında fısıldaşıyorlardı Sona hakkında.Sona da aniden susup etrafa bakındı "Aaaah çok gürültücüyüm değil mi!?Özür dilerim hepinizden..." dedi ve masayı kaldırıp,yere yapışıp cılkı çıkan pastayı temizleyen garsona döndü. "Gerçekten çok üzgünüm.Özür dilerim" dedi ve eski saraylardaki balo salonu teması öne çıkarılarak hazırlanmış pastahanenin,kapının hemen yanında bulunan kasasına gidip üç dilim pasta ve 2 bardak sıcak çikolatanın hesabını fazladan fazladan ödedi.Daha sonrada belki bir daha hiç girmeyeceği pastahaneden uzaklaştı hızla...
"hah...hah...hah..."...Sona bu sefer konuştuğunu kimse görmesin diye gecenin bir vakti karanlık,dar ve birazda kokan o korkunç görüntülü sokakların tekine girdi."Sana hah...hah...hah..." diye bağırdı,sinirleri çok pis bozulmuştu,deliriyordu,kesindi. "Her kimsen böyle salakça bi oyuna daha devam etmeyi ne kadar düşünüyosun seni deli sapık!Yoksa insanları delirtmekten fazlamı zevk alıyosun!Şimdi hemen bu aptal oyununa bir son ver ve ortaya çık!" avazı çıktığı kadar bağırıyordu yine o kokuşmuş sokağın ortasında...Birden bire beyaz bir ışık parladı üzerinden sular akan duvarın hemen önünde.Daha sonra bu ışık vücudu hafif beyaz ışık yayan,yakışıklı bir çocuğa dönüştü. "Beyaz saçlı ve beyaz tenli biri" dedi içinden.Birden durdu ve"Hadi be!Ey akıllı Sona adam beyaz ışık yayıyor beyaz olması tabi normal!"diye dalga geçti kendiyle...
Çocuk Sona'ya yaklaştı.Kendisinin olduğunu belli etmek istercesine nefes alıp verdi hızlıca... "Tamam tamam anladık seni beyaz şempaze!Bana ne istediğini söyle!"...Çocuk sinsice gülümsedi.Ağzını açtı ve birden dişleri uzadı...Sona durdu.Anlamıştı "Aaaah harika!Şimdi seni melek kılıklı pislik şey.Burada anlaman gereken bir şey vardı" dedi ve gülümsedi.Gülümsemekteki amacı dişlerini göstermekti.Çocuk bir an durdu.Daha sonra tekrar ağzını açtı ve kulakları tırmalayan ama kalın bir sesle çığlık atmaya başladı.Sona kulaklarını kapattı."Sussana be hayatında ilk...defa mı...senden...başk..."Elini kulağından çekti.Kulağından kan geliyordu...Görüşü bulanıklaştı Sona'nın ve hızla ıslak sokağın ortasına yığıldı...
Bir kaç saat sonra...
Sona gözlerinin üstündeki o bir tonluk ağırlığı kaldırmaya çalışırken bayağı debelendi.Gözlerini en sonunda açmayı başardığında dün gece o psikopat,ışık saçan,şempaze kılıklı -ki çocuk aslında son derece yakışıklıydı-,çığırtkan şeyin yüzünden yığılıp kaldığı yerde değildi.Daha çok bembeyaz bir odadaydı:duvarlar,perdeler,yastıklar,şempaze kılıklı çığırtkan,yatak örtüsü,kapı... "Şempaze kılıklı çığırtkan mı!"...Sona karşısında bu çocuğu tekrar görünce şaşırmış ve ilginç ama sinirli bir çığlık koy vermişti. "Seni iğrenç sesli...pis...emm..."Sona'nın aklına bir anda çocuğa sallayacak bir hakaret gelmemişti çünkü eli bu yakışıklı şempazenin avucunun içindeydi ve ortalıklarda lamba niyetine dolaşan bu şahsiyet ona bakıyordu son derece tatlı bir şekilde. "Ne...Ne var be!" dedi Sona sinirlice ve hemen üstünde bir şey var mı diye kontrol etti.Çocuk hala Sona'nın elini sıkıca tutuyordu.Elini salladı kızgınca "Hey o elinde tuttuğun şey benim elim.Sıkarak yarabileceğin bir elma değil seni şempaze!"...Çocuk Sona'nın salladğı eline baktı ve ifadesini bozmadan ellerini braktı ve ağzını açtı.Sona "Eğer yeniden bağırmaya kalkarsan... -etrafına bakındı ve aldı komidinin üzerindeki uzun ince vazoyu eline- bunu ağzına sokarım ve emin ol blöf yapmıyorum."dedi hızlıca.Çocuk birden kahkaha atmaya başladı.Sona elindeki vazoyu sinirli bir şekilde sallamaya devam ediyordu.Çocuk gülerken ellerini Sona'nın gözüne doğru hayır anlamında salladı ve öksürerek susmaya çalıştı... "Aaah hala aynısın Sona o çatlak kız!"Sona durdu ve çocuğu süzmeye başladı -bön bön baktıda denebilir- "Seni tanıyor muyum?Dur ben cevap vereyim koca bir hayır!" ...Bu sefer durma sırası çocuktaydı. "Evet tanıyosun prenses.Ben senin abinim,Justin." ...Sona tekrar durdu iyice şaşırmıştı,çünkü kendisinin bir abisi yoktu bir ailesi bile yoktu ki... "Dur bakalım orda.Benim bir abim yok!" ...Justin'in o melek yüzünde ki ifade bir anda bozuldu ve hızla ayağa kalktı.O sıra da Sona koltuğun üstündeki zırhını gördü ve Justin tam bir şey diyecekken onu susturdu. "Aaaaah hepsi senin yüzünden çığırtkan şempaze!Ben o zırhı bulana kadar neler çektim biliyor musun!Aaaah şunun hâline bak!Sence bu iğrenç yapışkan şey..." Hızla yataktan kalktı ve beyaz bir gecelikle zırha doğru yürürken beyaz kapıdan tımarhane beyazlığındaki bu odaya bir adamın girmesiyle sözü kesildi. "Efendim...Saldırıya uğradık!"..."Ne!" ...
4.sınıf çaylak olmak istiyorum eğer mümkünse =)
Salı Ara. 08, 2009 4:09 am
