P/n/\r Oinone

Mesaj Sayısı : 141 Yaş : 28

(…)Gelirken buz gibi olan betonlar,şimdi adeta ayaklarını yakıyordu.Usul usul yürüyor ve acı çektiği her halinden belli oluyordu.Ela renkli ve etrafa bebek bakışları atan güzel gözleri tanınmayacak halde hüzünlü ve yaşlıydı.Sarı,kıvırcık,neşeli saçları neşe saçmaktan vazgeçerek tüm vücuduna uyum sağlıyordu.Bir yandan pişmanlığıyla bir yandan da acısıyla başa çıkmaya çalışıyordu.İki dakika yürümek ona çok uzun gelmiş, sanki tüm ömrünü vermişti.Ruhu gibi siyah olan kapıya ulaşmasına saniyeler kalmıştı.Durdu ve bir canavar olduğunu fark etti.İnsan gibi görünebilirdi ama bir canavardı.Ailesini kaybettikten sonra her şeyi olan Jay’ini biraz önce aldatmıştı.Kendini mükemmel hissetmeni sağlayan birine ancak bir canavar sadık kalabilirdi.Hıçkırarak ağlamaya başladı.Aptal ama havalı bir yetişkin olan Dan uyanmamıştı bile.Oda en az kendi kadar kötüydü.Bir kaç adım atıp kapıya uzandı ve açtı.Karşısında Jay’in evi duruyordu.Hava iyice kararmış ve soğuktu.Jay’in yüzünü hatırlayarak tekrar mahvoldu.Merdivenlerden pekte işlek olmaya yola doğru ilerledi.Jay’iyle konuşmayı her şeyi anlatmayı çok isterdi ama yapamazdı.Yürümeye devam etti düşünmeden yürüyordu artık.Ne yaptığını bilmeden.Kafasını kaldırdığında çıktığı eve benzeyen ama tek farkı içinde bir melek yaşayan Jay’in evinin önünde olduğunu fark etti.Evet,onunla konuşması gerekti.Belki ona bir ucube olduğunu söylerdi ve az da olsa rahatlardı.Basamakları çıktı ayakları adeta bir yanardağda yüzer gibiydi.Vazgeçmemek için elinden geleni yaparak zile bastı.Kaçmak için yeterince zamanı vardı ama adeta çivilenmişti.Hem nereye gidecekti ki?Kapı açıldı ve Jay’in okyanus kadar derin mavi gözleri irileşti.’’Jess ne oldu sana?’’ Jess’in yaptıklarını gerçekten öğrenmek ister miydi acaba?’’Jay seninle konuşmam gerek.Ben çok kötü bir şey yaptım ve…’’Vücudu bir canavara oranla oldukça nazik bir biçimde kendini yere bıraktı.
Ayıldığında yatıyordu.Büyük ihtimal bir hastahane odasındaydı.Onu Jay öldürmeye kalksaydı şuan onun elini tutup merakla bakmazdı.Bayılmış olmalıydı.’’İyi misin Jess?’’Onu önemsemesine hala şaşıyordu.’’İyi sayılırım.’’ ’’Beni çok korkuttun.Bir şey olmuş gibiydi konuşmak ister misin?’’ Nasıl anlatacaktı ki? ’’Hatırlayamıyorum.Galiba önemli değildi.’’ Ne yalandı ama!Sadakatsiz olduğu yetmiyor gibi bir de yalancı olmuştu.Hızlı ilerleme doğrusu.’’Peki.Sen öyle diyorsan öyle olsun.Biraz daha uyu iyi olmanı istiyorum.Uzun süre baygın kaldın.’’ ’’Tamam.Nasıl istersen.’’dedi ve Jay’in yüzüne baktı.Saçları sarı.düz ve dağınıktı.Gözleri mavi ve büyüleyici…
Umarım, bu yüzü son görüşüm olur diye düşündü.Umarım,acı çekmeden uyurken ölürüm…

Erin Bates olmassam çaylak olmak istiyorum.

Mesaj Sayısı : 620 Yaş : 31 Nerden : Londra

Bu biraz kısa olmuş. Daha uzun ve akıcı bir biçimde yazıp eklersen ancak puanlayabilirim canım...
Admininiz Z.Redbird

Mesaj Sayısı : 141 Yaş : 28

(…)Gelirken buz gibi olan betonlar,şimdi adeta ayaklarını yakıyordu.Usul usul yürüyor ve acı çektiği her halinden belli oluyordu.Ela renkli ve etrafa bebek bakışları atan güzel gözleri tanınmayacak halde hüzünlü ve yaşlıydı.Sarı,kıvırcık,neşeli saçları neşe saçmaktan vazgeçerek tüm vücuduna uyum sağlıyordu.Bir yandan pişmanlığıyla bir yandan da acısıyla başa çıkmaya çalışıyordu.İki dakika yürümek ona çok uzun gelmiş, sanki tüm ömrünü vermişti.Ruhu gibi siyah olan kapıya ulaşmasına saniyeler kalmıştı.Durdu ve bir canavar olduğunu fark etti.İnsan gibi görünebilirdi ama bir canavardı.Ailesini kaybettikten sonra her şeyi olan Jay’ini biraz önce aldatmıştı.Kendini mükemmel hissetmeni sağlayan birine ancak bir canavar sadık kalabilirdi.Hıçkırarak ağlamaya başladı.Aptal ama havalı bir yetişkin olan Dan uyanmamıştı bile.Oda en az kendi kadar kötüydü.Dan’i nasıl Jay’e tercih etmişti?Üstelik birbirlerini tanıyorlardı ve Dan bunu hiç sorun etmeden Jess’e asılmıştı.Şimdi odaya gidip onu öldürmek ve parçalara ayırmak için neler vermezdi ama o yüzü bir daha görmek istediğini hiç sanmıyordu.O aptal adamı düşünmekten vazgeçti.Bir kaç adım atıp kapıya uzandı ve açtı. Hava iyice kararmış ve soğuktu.Üstündeki siyah ince gecelik onun iliklerinin titremesine yardım ediyordu.Normalde olsa bu havada donacağını düşünür ve dışarı adımını bile atmazdı ancak şu durumda ölmekten daha çok isteyeceği bir şey yoktu. Ölmek en güzeli ve en kolay en acısız olanıydı.Hem şu zamana kadar yaşamayı sevmesi bugün ona yardımcı olmayacaktı.Kafasını kaldırmak istemiyordu ama bunu yapmalıydı.Kafasını kaldırdığında karşısında Jay’in evi duruyordu..Jay’in yüzünü hatırlayarak tekrar mahvoldu.Merdivenlerden pekte işlek olmaya yola doğru ilerledi.Jay’iyle konuşmayı her şeyi anlatmayı çok isterdi ama yapamazdı.Yürümeye devam etti düşünmeden yürüyordu artık.Ne yaptığını bilmeden.Kafasını kaldırdığında çıktığı eve benzeyen ama tek farkı içinde bir melek yaşayan Jay’in evinin önünde olduğunu fark etti.Evet,onunla konuşması gerekti.Belki ona bir ucube olduğunu söyler, bağırır cağırır Jess az da olsa rahatlardı.Basamakları çıktı ayakları adeta bir yanardağda yüzer gibiydi.Vazgeçmemek için elinden geleni yaparak zile bastı.Kaçmak için yeterince zamanı vardı ama adeta çivilenmişti.Hem nereye gidecekti ki?Kapı açıldı ve Jay’in okyanus kadar derin mavi gözleri irileşti.’’Jess ne oldu sana?’’ Jess’in yaptıklarını gerçekten öğrenmek ister miydi acaba?’’Jay seninle konuşmam gerek.Ben çok kötü bir şey yaptım ve…’’Vücudu bir canavara oranla oldukça nazik bir biçimde kendini yere bıraktı.
Ayıldığında yatıyordu.Büyük ihtimal bir hastahane odasındaydı.Onu Jay öldürmeye kalksaydı şuan onun elini tutup merakla bakmazdı.Bayılmış olmalıydı.’’İyi misin Jess?’'Onu önemsemesine hala şaşıyordu.’’İyi sayılırım.’’ ’’Beni çok korkuttun.Bir şey olmuş gibiydi konuşmak ister misin?’’ Nasıl anlatacaktı ki? ’’Hatırlayamıyorum.Galiba önemli değildi.’’ Ne yalandı ama!Sadakatsiz olduğu yetmiyor gibi bir de yalancı olmuştu.Hızlı ilerleme doğrusu.’’Peki.Sen öyle diyorsan öyle olsun.Biraz daha uyu iyi olmanı istiyorum.Uzun süre baygın kaldın.’’ ’’Tamam.Nasıl istersen.’’dedi ve Jay’in yüzüne baktı.Saçları sarı.düz ve dağınıktı.Gözleri mavi ve büyüleyici…
Umarım, bu yüzü son görüşüm olur diye düşündü.Umarım,acı çekmeden uyurken ölürüm…
Tekrara gözlerini açtığında ölmediği için isyan ediyordu.Bir kerecik olsun işin kolayına kaçamaz mıydı?Jay’i, meleğini Dan ile yanındaki beyaz koltukta otururken fark etti.Dan’in buraya geleceğini tahmin etmeliydi.Görmek istediği en son insan olsa bile Jay’in yanında ona iyi davranmak zorundaydı.Kalbinin götürebildiği kadar…
‘’Seni uyandırdık galiba’’ dedi Dan gülümseyerek.Bir şeytan ancak bu kadar itici gülümseyebilirdi.Ona kendini nasıl kaptırmıştı?Simsiyah ve sinsi bakan gözleri ve gözleriyle uyum içerisinde Siyah saçları vardı.Jay’e bağırmak onu buradan yollamasını istemek geliyordu ama ne yapabilirdi?Belki de kendisiyle karşılaştırıldığında daha iyi bir insandı Dan. ’’Hayır.Siz uyandırmadınız’’ dedi ve elinden geldiği kadar gülümsedi. ‘’Kendini nasıl hissediyorsun canım?’’ ‘’İyiyim Jay gerçekten.’’ ‘’Doktorlar da bir şeyin olmadığını istediğin zaman çıkış alabileceğini söylediler ama emin olmak istedim.Konuşmak istediğin şeyler olduğunu söyledi Dan ne konuşmak istiyorsan buradan çıktığında konuşabiliriz.’’ Ah! O pislikle ne yapacaktı? ‘’Önemli şeyler değil.’’ Diyebildi sadece. ‘’Keşke Dan’den önce benim haberim olsaydı.’’ Dedi Jess’in kulağına fısıldayarak. Fısıltı işe yaramamış olsa ki Dan gülümsüyordu. ‘’Yardıma ihtiyacınız olursa aramanız yeter çifte kumruları yalnız bırakayım.’’ O pisliğin yüzüne yumruk geçirmemek için Jess kendini iyi tutuyordu. Hiçbir şey söylemeden Jay’le tokalaşıp gitti. ‘’Evet. Bir açıklama bekliyorum senden.’’ Çok güzel. Jay gerçekten merak etmişti.Ona ne söyleyecekti.Şu ana yanında olmasına ihtiyacı vardı ve kaybetmek istemiyordu. Onu Dan’e kapılmadan önce düşünmeliydi. Sonunda kalp atışlarındaki bir bozukluk gözlerini tekrar kapattırmış ve onu kurtarmıştı.Şimdilik…

Umarım bu yeterli olur

Mesaj Sayısı : 620 Yaş : 31 Nerden : Londra

Betimlemeler vardı ve güzeldi. Zaten bir yazıda fazla betimleme insanı bayar eğer gereksizse. Bu yüzden çokluk ve azlık olarak değil de yerindelik ve kullanıma dikkat ediyoruz. Yazım hatası pek yoktu. Gördüğüm ufak hata noktalama işaretlerinden sonra boşluk bırakılmamasıydı ve bırakılmalıydı. Akıcıydı ve renklendirme güzeldi.
Hatalar aslında bir şeye daha çok emek vermeni sağlayan en güzel araçtır. Bu yüzden yorumları kötü değil iyi olarak yorumla canım. Ben senin kendini geliştireceğine eminim.

Puan: 65

Mesaj Sayısı : 141 Yaş : 28

Teşekürler canım.3.sınıf çaylak olmak istiyorum!