"Koş Judy koş."
Emily, Judy'e var gücüyle bağırıyordu. Çünkü yetişkin vampirler Judy'nin peşinden geliyorlardı. Judy, sıradan bir insandı sadece. Yani vampir değildi. Aam en yakın arkadaşı ve sadık dostu Emily vampirdi. Ve şuanda ise büyük bir hatanın tam ortasındaydılar. Emily, güneşe çıktığında ölen vampir türlerinden değildi. Aslında bunların hepsi bir hikayeden ibaretti. Çünkü Emily ve vampir sürüsü bambaşkaydılar. Bu tür vampirler güneşte yanmıyorlardı.Eğer seçilmişlerse diğer vampirler seçilmişleri kandırıp kendi peşlerine takıyorlardı ve Caroline denilen baş vampire götürüyorlardı. Baş vampir süper insan görünümündeydi. Herkes ona kanıyordu. Daha sonra baş vampir seçilmiş insana gözlerini kapattırıyor ve onu ısırıyordu. Seçilmiş kişi iki hafta komada kaldıktan sonra delirmiş olarak kalkıyor ve her şeye saldırmaya başlıyordu. Kan istiyordu. Caroline, seçilmişi 6 ay boyunca karanlık bir odaya kapatıyor ve gözlerden ırak olmasını ve karanlığa alışmasını sağlıyordu. Ama seçilmiş bu 6 ay boyunca çok iyi beslenilmeliydi. Yoksa ölebilirdi.
Judy, bu altı ay bayunca Emily için çok endişelenmişti. Emily'e bir şeyler olduğundan korkuyordu. En sonunda merakına kurban olup Emily'i aramaya koyulmuştu. Judy ilk olarak 6 ay önce yanmış olan ve Emily'nin kaçırıldığı yere gitti.Yani Mark'ın yerine. Mark Judy'nin manevi babasıydı ama Judy'nin bundan haberi bile yoktu. Judy, arabasını Mark'ın yerine çekti. Mark'ın yari tadilattaydı. Judy arabasından indi ve Mark'ı görüp yanına gitti.
Hey, Mark.
Judy, Tanrı aşkına. Seni burada en son altı ay önce gördüm.
Bende seni altı ay önce gördüm Mark. Ah, bide babamın polis ofisindeyken gördüm. Güldüler.
Mark, Judy'e sıkıca sarıldı ve:
Seni buraya hangi rüzgar attı peki?
Judy iç geçirdi.
Emily rüzgarı.
Hala o kızı mı arıyorsun? ben sana teorimi söyleyeyim.Muhtemelen ölmüştür.
O ölmedi. Yangından sonra onu birisiyle giderken gördüm.Ormana gidiyorlardı. Onu gitmemesi için uyardım.Beni de çağırdı ama ben gitmedim.Emily, sanki...sanki... Ne bileyim? Onu çağırana tutulmuş gibiydi. Kim bilir ormanda Emily'e ne yaptı? Tecavüz mü etti, bıçakladı mı, kendi emelleri için mi kullanıyor bilmiyorum. Judy ağlamaya başladı.
Bak, ağlama sakın. Güçlü kız ol, zorluklarla başa çıkmayı öğren. Eğer için rahat etmiyorsa ormanı beraber arıyalım. Ne dersin?
Judy hıçkırıkları arasından kafa salladı. Mark:
Tamamdır, yarın hazır ol.
Olmaz, bugün arayalım.
Ama benim işim var. Bu insanların kafemi doğru düzgün yapmalarını istiyorum.
Judy sıkılır bir ifadeyle arkasını döndü ve arabasının yanına gitmeye başladı. Daha sonra durdu. Aklına bir fikir gelmişti ama bunu Mark'a söylememeliydi. Onu kandırmalıydı. Kendince içinden sevinir bir vaziyette arkasını döndü ve Mark'ın yanına gitmeye başladı. Mark bira içiyordu. Muhtemelen kafası buğuluydu. Judy,Mark'ın yanına gitti ve:
Mark, sence ben güzel miyim?
Hımm, evet güzelsin.
Benim için bir şey yapmanı istiyorum. Arkanı dön. Mark arkasını döndü ve Judy Mark'ın silahını alıp kendi arka cebine koydu. Mark neler oluyor diye önünü döndü ve Judy'nin kendisinden uzaklaştığını gördü. Judy, Mark'a bakarak tk akşını kaldırdı ve arka cebindeki silahı gösterdi. Mark kafası buğulu olduğu için silahı araba anahtarı diye gördü ve:
Sende kalsın! diye bağırdı. Judy bu işin çok kolay olacağını biliyordu.
Hızlı adımlarla ormana girdi ve ilerleme başladı. Bir süre kendi ayak seslerinden başka bir şey duyulmuyordu. Biraz daha ilerledikten sonra konuşma sesleri duydu ve seslerin geldiği yöne doğru ilerlemeye başladı. Sesler netleşince Judy büyükçe bir ağacın arkasına saklandı ve konuşulanları dinlemeye başladı. Kızıl saçlı ve buğday tenli, boylu poslu bir kadın elini siyah saçlı bir kızın omzuna koymuş konuşuyordu.
Emily, 6 ay boyunca buradaydın ve inan bana çok iyi bir performans sergiledin. Seni tebrik ediyorum ve her cuma buraya gelerek ayinlerimize katılmanı istiyorum. Hata yapma. Yaparsan ya yeniden doğarsın yada ölüme mahkum edilirsin. Kimliğini ve bizi kimseye söyleme. İnsanlara soğuk davranma. İnsanları ısırma, normal yemek ye. Eğer insan ısırırsan yaşamasına izin verme. Beni anlamışsındır kzım.
Anladım anneciğim.
O halde gidebilirsin.
Judy bu kızı tanımıştı. Bu Emily'di. Emily, ormanın içinden uzaklaşıyordu. Ama Judy'nin anlamdığı bir şey vardı. Emily neden kan içsindi ki? Birden aklına mitoloji kitapları geldi. Vampirler. Emily artık vampirdi.
Diğer vampirler evlerine girince Judy Emily'nin yanına koştu ve boynuna sarıldı.
Seni çok özledim.
Judy, beni nasıl buldun?
Merakıma kurban gittim. Ama önemli olan ben değilim. Sensin. Artık bir vampirsin. Bu inanılmaz. Gerçektende vampirler varmış demek ki.
Vampir olduğumu duydun mu? Tanrım, seni öldürecekler. Hemen gitmeliyiz.
Emily, sen kiminle konu- -şuyorsun? dememişti kızıl saçlı kadın. Çünkü Judy 'i görmüştü. Judy korkmaya başlamıştı.
Sen onun vampir olduğunu duydun değil mi? Judy hayır anlamında kafasını salladı ama Kadın ikna olamamış gibiydi.
Fark etmez şimdide benden duydun.
Kadın başını ve kollarını yukarı kaldırıp:
Sırların kudreti adına, güçler bana gelin!
Bu arada Emily Koş Judy koş! diye bağırdı ve Judy hızlıca koşmaya başladı ama yanlış tarafa gidiyordu. Ormanın dışına değil içine kışmaya başladı. Arkasından başkalarınında geldiğini hissediyordu. Arkasına baktığında yetişkin vampirlerin geldiğini gördü ve daha da hızlandı. Aksilik buya ayağına taş takıldı ve yere düştü. Yetişkin bir vampir Judy'e bakarak sinsice gülümsedi ve:
Şimdi benimsin. diyerek Judy'i boynundan tutup havaya kaldırdı. Judy öleceğini biliyordu ama aklına Mark'ın silahı geldi. Silahı çıkararak vampirin kafasına koydu ve tetiğe bastı. Vampir yere yığıldı ve kanlar içindeydi. Judy artık bir katildi. Diğer vampirler Judy'e büyük bir sinirle baktılar ve "Sen bittin!" türünde şeyler mırıldanıp gülmeye başladılar. Kızıl saçlı kadın çıka geldi. Emily'i saçlarından tutuyordu.
Burda neler oldu? diye sordu vampirlere. Vampirler ise yerde yatan vampiri işaret ettier. Kadın yere baktığında ölü olan vampiri gördü ve:
Aman Tanrım, aşkım. Öldü. diyerek ağlamaya başladı. Judy'de beraberinde ağlayarak:
Çok üzgünüm. Beni affetmiyeceksiniz ama çok üzgünüm gerçekten. dedi ve kadının omzunu sıvazladı. Kadın sinirlenmiş bir biçinde ayağa kalktı ve:
Sevdiğimi elimden aldın. Bende seninkini alacağım. dedi ve Emily'nin boynunu kopartıp Judy'nin ayaklarının dibine attı. Judy inanılmaz şekilde ağlıyordu ve dili tutulmuştu. En yakın arkadaşının kafası ayaklarının dibindeyi. Gözleri ve ağızı açıktı. Kadın:
Şimdi ödeştik. dedi ve gitmek üzere yola koyuldu. Ölmüş olan vampiride yanlarına aldılar. Judy bu olayın onların yanına kalmıyacağını biliyordu. Silahsız olan elini iyice sıkmaya başlamıştı. En sonunda ıslak bir şeyin parmaklarının arasından süzüldüğünü hissetti. Bu kendi kanıydı. Elini o kadar çok sıkmıştı ki avucunun içi kanıyordu. Judy, Kadının arkasından koşmaya başladı. En sonunda onlara yetişmişti ve:
Kızıl saçlı kadın. Ben senin, sen benim nefretimi kazandın. Aynı kaderi paylaşıyoruz. Sen insan olamazsın ama ben size katılabilirim. Sonzu kadar beraber çalışalım ister misin?
Kadın Judy'e baktı ve gülümsedi.
Seni hern ne kadar sevmesemde aynı kaderi paylaşıyoruz. Hadi gel benimle.
Judy belki ölecekti ama yinede onlarla beraber gitti. Aslında Judy'nin aklındaki plan bambaşkaydı. Vampir olup güçlerini kazandıktan sonra vampir olarak kendisi kalana kadar bu sürünün kökünü kazıyacaktı.
-SON-
6.sınıf olmak istiyorum. Eğer mümkünse.
Cuma Mayıs 28, 2010 8:00 pm