Camille belindeki üzerinde işlemeler olan hançerini çıkardı ve gardiyana sessizce sokularak adamın gırtlağını kesti. Adam öldürme işinden hiç hoşlanmıyordu ama sevgilisini kurtarmak onun göreviydi.
“Eski sevgilimi...” diye mırıldandı Camille.
Ondan nefret ediyordu. Ama buna mecburdu. CIA’de ajan olabilmek için neden ona böyle saçma sapan görevler veriyorlardı sanki? Hapishanede eski sevgilisinden başka kaçırılacak adam mı kalmamıştı? Eski sevgilisi hapishaneden kaçırılacak kadar önemli biri miydi? Bunları düşünmeyi bıraktı Camille. CIA’de ajan olmak için son bir görevi kalmıştı. Christian’ı hapishaneden çıkarıp onlara verilen talimatları yapacaktı. Ve sonunda en büyük hayali gerçekleşecekti. Düşüncelere dalmaya başlamışken karşıdan kendisine doğrultulan ışık dikkatini çekmişti. Ellerinde el fenerleriyle iki gardiyan Camille’ye doğru geliyordu. Ona doğru koşmadan sakin adımlarla geldiklerine göre henüz Camille’yi fark etmemişlerdi. Camille saklanmak için çevik bir hareketle arkasındaki iki duvarın bıraktığı küçük boşluğa girmeye çalıştı fakat iki gardiyan onu gördü ve ona doğru koşmaya başladılar. Camille onların daha telsizlere el atmadıklarını görünce bekleyip onlarla dövüşmeye karar verdi. Soğukkanlı ve cesurdu. Bu tarz işler için biçilmiş kaftandı. Ama neden CIA üstleri bu biçilmiş kaftanı direk ajan olarak almak yerine saçma sapan görevler veriyorlardı? Gardiyanların iki yandan saldıracaklarını anladı Camille. Bir ayağını uzatarak ona çelme taktı ve adamı yere düşürdü, diğerininse göğüs kafesine indirdiği yumrukla zaten etkisiz hale getirmişti. Silahının kabzasını bayıldıklarına emin olmak için kafalarına geçirdi ve onları sakladı. Bayıltmak kolaydı anca bu cüsseli adamları sürükleyerek saklamak ne kadar güçlü olursa olsun Camille için bile kolay değildi. Christian’ı avukatıyla görüştürme bahanesiyle onu sorgu odasına çıkarttırmıştı zaten. Sorgu odasına sessiz ve emin adımlarla yürüdü. Kapıyı açınca onu gördü.
“Hala aynısın Chris, ukala gülümsemen ve o tatlı seksiliğin. Her şey aynı gibi, ha?” deyip, göz kırptı.
Christian’sa aynı kibirli ve onu daha şirin gösteren gülümsemesini yüzüne oturtarak,
“Hayır Liss ben değiştim, artık kimseye güvenmiyorum.” dedi.
Lissa göndermeyi algıladığını göstererek elini yana salladı.
”Ah, evet o olay Chris aslında bugün bu yüzden buradayım seni götürmeye geldim.” deyip acele etmesi için eliyle işaret etti.
Christiansa öne doğru eğilerek,
“Çok güzel güzelim burada söyle de bizi duyup içeri tıksın gardiyanlar.” diye fısıldadı. Camille ise,
“Ah beni tanımıyor musun Chris ben her zaman senden bir adım öndeyimdir, onları hallettim bile.” dedi ukala bir gülümsemeyle birlikte tek kaşını yukarı kaldırdı. Chris’e,
“Beni takip et.” dedi ve cevap vermesine fırsat vermeden sorgu odasından çıktı.
Chris’in onu takip ettiğini ayak seslerinden anlamıştı. Hapishaneden çıkmaları kolay olmuştu çünkü Camille nöbetçi gardiyanları bilmeden de olsa bayıltmıştı. Onları kimse beklemiyordu. Camille’nin telefonundan “Bip” sesini gelmesiyle ikiside durdu. Mesaj CIA’dendi.
“Shangay Oteline gidin, bir çiftmiş gibi davranın ve şüphe çekmeyin talimatlar siz orada 1 haftalık balayında çiftmiş gibi davranırken verilecek, odanız hazır ve evraklar odanızda.”
Mesajı okuduğunda Camille’in başından aşağı kaynar sular dökülmüştü sanki. Duvara bir yumruk indirmemek için zor tuttu kendini ve sinirle Chris’e bakıp,
” Christianla bir hafta çiftmiş gibi davranacağım” diye düşündü. "Lanet olası CIA üstleri!" Diye düşündü ve sakinleşmek için derin bir nefes alıp içinden ona kadar saydı. Kendi kendine “Tamam istediğimi elde etmek istiyorsam, buna katlanacağım.” dedi. Ve Christian’ın o bilindik ukala ve kibirli gülümsemesini yerleştirdiği yüzüne dönerek,
“Gidiyoruz. SEVGİLİM.” dedi. Bir taksiye atlayıp yeni bir macera için Shangay Oteline doğru yola koyuldular.
Not: Mümkünse 6. sınıf olmak istiyorum.
Dip Not: 6. sınıf olmazsa 5. sınıf olsun lütfen.
Şimdiden teşekkür ederim.
Perş. Mayıs 27, 2010 3:24 am
